Како да се идентификува и спречи исцрпеноста на возачите?

Научете како да ги идентификувате раните знаци на стрес и исцрпеност кај возачите на вашиот возен парк и да ги спречите со стратегии и најдобри практики што вашата компанија може брзо да ги спроведе.

11-та ревизија на Меѓународната Класификација на болести (ICD-11) развиена од Светската здравствена организација (СЗО) ја дефинира исцрпеноста како синдром што произлегува од хроничен стрес на работното место кој не е успешно управуван. Го карактеризираат три димензии:
 

• Чувство на недостиг на енергија или исцрпеност;
• Чувства на негативизам или цинизам поврзани со нечија работа;
• Чувство на неефикасност и недостиг на достигнување.

Што се однесува до возачите, првиот предупредувачки знак за исцрпеност е премореноста. Ова е една од најчестите причини зошто возачите ги напуштаат своите работни места и зошто ротацијата на возачот моментално е толку висока во компаниите ширум светот. Следниот е цинизам, кој обично се манифестира кога исцрпеноста не е контролирана и се карактеризира со далечен или рамнодушен однос кон работата. Оваа димензија на исцрпеност го наведува професионалецот да ги третира клиентите, колегите и компанијата на дехуманизиран и циничен начин преку критички коментари, меѓучовечки или одделенски конфликти и предизвикувачка комуникација.

Друга димензија преку која исцрпеноста се манифестира кај возачите е неефикасноста. Многу возачи велат дека се чувствуваат непродуктивни или неспособни поради недостаток на вештини или ресурси и можности за професионален раст. Возачите кои доживуваат неефикасност имаат многу поголема веројатност да бараат нова работа или кариера.

Затоа, компаниите и менаџерите на возниот парк мора да најдат начини за брзо идентификување и справување со знаците на исцрпеност и, идеално, да спречат тие да се појават на прво место.
 

Па, како да се реши исцрпеноста на возачот?

За да се справите со исцрпеноста на возачот, првиот чекор е да им се даде приоритет на возачите со високи нивоа на замор и да се обезбедат ресурси кои ќе им помогнат да се справат со неизбежната осаменост и одвоеноста од нивните семејства. Помогнете им кога ќе се разболат, особено во далечен град, или дури понудете им информативна помош за да не се разболат.

За да се справите со цинизмот на возачите, промовирајте почит кон возачите во вашата компанија. На пример, погрижете се платите на возачите да се усогласат со пазарната вредност и наградете ги оние што се покажале добро. Дополнително, организирајте настани каде што возачите можат да се сретнат со своите соработници и клиенти за да разговараат за нивните работни очекувања. Како резултат на тоа, вашите возачи ќе се чувствуваат ценети и суштински дел од компанијата, охрабрувајќи ги да останат подолго.

За да се справите со неефикасноста на возачот, спроведете стратегии за управување што го нагласуваат ценењето, признавањето и градењето самопочит, за возачите да знаат дека го имаат она што е потребно за да успеат и дека вашата компанија ги поддржува. На пример, обезбедете социјална поддршка преку состаноци, семинари, програми за намалување на напнатоста и благосостојба, обука за развој на вештини и настани на компанијата. Исто така, од суштинско значење е на возачите да им се дадат јасни насоки за очекувањата што мора да ги исполнат за да успеат и ресурсите за да ги разберат и да работат во рамките на владините регулативи.

За среќа, владите веќе преземаат активности за подобрување на работните услови на возачите. Еден пример што се издвојува е Пакет за мобилност, одобрен од Европскиот парламент, кој вклучува имплементација на нови правила за време на возење, периоди за одмор и пофер конкуренција. Исто така, поставува спроведување на правилата за каботажа и јасни насоки за објавување на возачи за да се обезбеди еднаква плата во секторот за патен транспорт.