De Uitdagingen van Elektrische Mobilisatie in Afrika

Het Afrikaanse continent staat nog steeds voor verschillende uitdagingen bij het implementeren van elektrische mobiliteit.

Het is bekend dat de verkoop van elektrische voertuigen (EV) de afgelopen jaren vrijwel overal ter wereld is toegenomen. Ondanks dat de wereldwijde automarkt krimpt als gevolg van de pandemie, is de verkoop van elektrische voertuigen in 2021 meer dan verdubbeld, goed voor 9% van de wereldmarkt met 6,6 miljoen verkochte eenheden.

© World Economic Forum

Bekijk enkele gegevens over de opkomst van EV-verkopen wereldwijd:

• In 2021 verkocht China meer elektrische voertuigen dan de rest van de wereld samen in 2020;
• Hoewel er in Europa in 2021 een stijging van bijna 70% in EV-verkopen was (2,3 miljoen verkochte voertuigen), was het totale verkoopcijfer 25% lager dan in 2019, omdat de Europese automarkt nog steeds aan het herstellen was van de pandemie;
• In de Verenigde Staten is de EV-verkoop in 2021 meer dan verdubbeld, tot meer dan 500.000 eenheden en een toename van het marktaandeel tot 4,5%.

Een andere heel andere realiteit is te zien in Afrika. Hoewel er weinig gegevens beschikbaar zijn om te analyseren, zou het scenario bemoedigender kunnen zijn met betrekking tot de evolutie van de verkoop van elektrische voertuigen. Overheidsgegevens schatten dat slechts ongeveer 1.000 van de 12 miljoen verkochte voertuigen in Zuid-Afrika elektrische voertuigen zijn.

Er zijn ook andere uitdagingen bij het gebruik van EV's in Afrika:

Overheidsbeleid

In tegenstelling tot Europa, Azië en de Verenigde Staten, dringen Afrikaanse regeringen er niet bij de auto-industrie op aan om milieuvriendelijkere opties te nemen, dus de overgang naar EV's is langzamer verlopen. Alleen Kaapverdië heeft bijvoorbeeld maatregelen genomen om de verkoop van voertuigen met verbrandingsmotoren geleidelijk af te schaffen.

Slechte staat van wegen, elektriciteit en EV-laders

Het Afrikaanse continent wordt nog steeds getroffen door infrastructuuruitdagingen zoals zwakke elektriciteitsnetten, slechte wegen en een tekort aan openbare elektriciteitsladers. Dit alles maakt begrijpelijkerwijs de vraag van de consument naar elektrische voertuigen beperkt.

Invoer van gebruikte voertuigen met verbrandingsmotoren (ICE)

Dagelijks wordt een groot volume gebruikte ICE-voertuigen geïmporteerd op het Afrikaanse continent. Helaas maakt dit het prijsverschil tussen ICE-voertuigen en EV's nog groter en uitdagender voor de bevolking om elektrische mobiliteit te omarmen.

Economische insufficiëntie

Hoewel de kosten van elektrische voertuigen in de loop der jaren dramatisch zijn gedaald, is de aanschaf van een EV nog steeds buiten bereik voor de meeste Afrikanen. Bijvoorbeeld, gezien het feit dat een Nigeriaan een gemiddeld jaarsalaris van 71.185 naira per maand verdient, wat overeenkomt met $ 170 (volgens Nigeriaanse en internationale wervingsbureaus), en de gemiddelde transactieprijs voor een elektrisch voertuig is $ 65.291, het is redelijk om te concluderen dat de meeste Afrikanen niet overwegen om een elektrisch voertuig te kopen.

Ondanks deze uitdagingen, en in tegenstelling tot de trend van het Afrikaanse continent, zijn sommige landen, zoals Egypte, vastbesloten om verder te gaan met elektrische mobiliteit, met plannen om vanaf 2023 intern 20.000 voertuigen te produceren om de acceptatie van EV's over het hele continent te versnellen.

Bovendien ontwikkelen volgens het Milieuprogramma van de Verenigde Naties ten minste 50 startups in Kenia twee- en driewielige elektrische voertuigen, waardoor goedkope, duurzame voertuigen op de verraderlijke wegen van het continent worden geïntroduceerd. Kenia streeft ernaar dat elektrische voertuigen tegen 2025 goed zijn voor 5% van alle voertuigimporten en halveert de invoerrechten op EV's. Ghana, Rwanda, de Seychellen en Mauritius hebben ook de invoerrechten verlaagd of afgeschaft.